Hi, ik ben Alexis en ik help mensen ervaren dat beweging- naast gezond-ook leuk kan zijn. Daarnaast doe ik van alles een beetje.
Wie ben ik? Op deze vraag is geen eenduidig antwoord te geven. Ik heb zoveel kanten, zoals wij allemaal!
Mijn ouders zijn Amerikaans en waren zangers; niet bepaald doorsnee dus. Mijn vader hield van de binnenstad van Amsterdam. Samen gingen we elk weekend samen de stad in; schaatsen op het Leidsplein, naar de markt in de Jordaan en gezellig naar exposities en cafe’s op de wallen.
Ik ben altijd al een lichamelijk, levendig en energiek persoon geweest. Als kind stond ik altijd ondersteboven, in de brug of in de handstand. Als we dansjes deden in de pauze wilde ik Madonna zijn, en danste erop los.
Tegelijkertijd hield ik erg van leren. Ik was een echt Montessori-kind; werkte graag vooruit en was erg streberig.
Na het vwo, vele horecabaantjes en 1 jaar sportacademie later, koos ik voor Psychologie. Ik studeerde af aan de UvA. Daar ontmoette ik mijn man Tjerk al in 2001. Ik studeerde af in Sociale Psychologie met een specialisatie in sportpsychologie.
Sinds mijn 18e geef ik al sportles. Beweging houdt mij in balans; Ik voel me fysiek en mentaal sterk, het houdt mijn gedachten positief en mijn gevoelens in evenwicht.
Ik ben gewichtsconsulente geweest en heb tijdens corona een online programma gecreëerd voor mensen die emotioneel eten. Ook heb ik een peuteryoga boekje geschreven; Ik verzin altijd wel iets nieuws.
Op dit moment ben ik al 14 jaar werkzaam als de peuteryoga-juf bij Akros, het kinderdagverblijf waar mijn zoon destijds op zat. De kleine peuters rennen op me af als ik eraan kom en ik krijg kusjes en knuffels; zij ontroeren mij misschien wel het meest.
Verder geef ik 8 uur per week zelfstandig sport en yogalessen aan volwassenen. Daarnaast werk ik sinds twee jaar een dag per week achter de bar bij cafe l’Affiche. Een gezellig café/ woonkamer in Amsterdam Oud-West; Ik hou van plekken zonder poeha.
Mensen die mij alleen van het sporten kennen denken volgens mij dat ik thuis alleen broccoli zit te eten, maar nee…..nog steeds hou ik erg van de horeca, het nachtleven en de ruige randjes.
Ik ben bourgondisch, hou van reizen, zingen, dansen en ga graag naar een bruine kroeg.
De rode draad: Ik hou van mensen. Het komt terug in alles wat ik doe, al lijkt het misschien een ratjetoe;-)
Mijn meest dierbare mensen: Mijn gezin. Ik ben getrouwd met Tjerk en heb 2 kinderen, Milan is 16 jaar en Lucy is 9 (die net als ik graag op het toneel staat te shinen;-).
Verder zong ik vroeger in een band, maar nu zing ik graag op de fiets of sporadisch op een karaoke-avond;-).
Lezen en schrijven doe ik ook graag.
Dat is nu mijn volgende missie. Meer schrijven. Voor de cursus Storytelling die ik net heb afgerond schreef ik een verhaal over mijn bedrijf.
Dat kun je hieronder lezen..
Het onderwerp dat mij het meest intrigeert is de connectie tussen lichaam en geest.
Tijdens de eindontspanning van mijn lessen zie ik dat mensen vaak emotioneel worden. Er komt iets los. Een mooi voorbeeld dat emoties liggen opgeslagen in ons lichaam. En dit is precies wat mij drijft.
Emotionele, psychologische problemen oplossen, door deze ook fysiek te verwerken. Bij mijn eindscriptie Sociale psychologie onderzocht ik wat de meest belangrijk is om regelmatig te blijven bewegen. Het antwoord: Afstand (zo klein mogelijk) en Sociale steun (zo groot mogelijk).
Sociale steun vind je bij ons volop in de groep. Dus kom in beweging en blijf in beweging!
Ik hoop jou ook binnenkort te verwelkomen bij een les.
Liefs, Alexis